Switch ervaring
Sector Zorg

Ellen overwoog dertig jaar geleden al een studie hbo-v, maar koos voor de School voor Journalistiek. Na haar studie werkte ze voor de regionale omroep, bouw– en infrabedrijven en (kort voor) een gemeente. De zorg bleef kriebelen, en toen ze in de kredietcrisis haar baan verloor (2013) was dit voor Ellen het moment om de overstap naar de zorg te maken. Acht jaar lang voerde ze gesprekken met zorginstellingen, maar er waren geen mogelijkheden. Behalve als vrijwilliger. Intussen werkte ze weer als tekstschrijver bij een aannemer. Ze moest wel, als kostwinner. Toen viel, in de zomer van 2021, haar oog op FastSwitch. Ellen dacht meteen: “Ja, dit is het” en meldde zich aan. Vanaf september deed ze de assessments en ging naar alle informatiebijeenkomsten waar werkgevers zich presenteerden. Ze solliciteerde bij drie werkgevers en mocht bij alle drie beginnen. Ellen koos voor Carintreggeland omdat ze daar intramuraal kon beginnen.

Voelt ze zich niet te oud? “Nee, alhoewel ik daar wel over na heb gedacht”, zegt Ellen, “ik moet nog lang werken en onze jongens (17 en 19) zijn zelfstandig. Dat is toch wel erg fijn. Ze staan achter mijn keuze en vinden het heel leuk voor me. Mijn man zei ook meteen: “Doen!” Ellen ziet het werken in de zorg als een taak, een nuttige bijdrage, waarin ze in een behoefte kan voorzien. “Ik vind het ook heel gaaf! Voor het eerst in hele lange tijd krijg ik weer een opleiding”, zegt ze. “In twee maanden tijd heb ik voor mijn gevoel tien keer meer geleerd, ervaren en gezien dan de afgelopen jaren. Er zit zoveel meer achter dan ik ooit had kunnen bedenken. Het is niet zomaar even iemand verzorgen die ziek is en zichzelf niet meer kan wassen of insuline kan geven. Het is echt een vak.”

Studeren ervaart Ellen heel anders dan tijdens haar opleiding Journalistiek. Enerzijds omdat ze nu deeltijd studeert, anderzijds omdat ze nu in een andere levensfase zit. “Het is zo anders dan als je achttien bent. Bijvoorbeeld het contact met medestudenten”, zegt ze. “Het zijn eigenlijk meer collega’s. Iedereen is heel gemotiveerd. Bovendien is ook het studeren nu zoveel anders dan toen: minder klassikaal, leuker en uitdagender.”

Ellen heeft geen spijt van haar keuze destijds voor de journalistiek. “Plannen, onderbouwen, schrijven, mijn gevoel voor kwaliteit. Die werk- en levenservaring neem ik nu mee naar mijn studie. Dat is een enorm voordeel.” Tijdens de intake, oriëntatie- en matchfase had Ellen veel contact met haar (huidige) studiecoach vanuit Saxion. “Het is vooraf goed gepland”, zegt ze. “De studiecoach geeft duidelijk aan welke fase we ingaan, wat we gaan doen, welke vacatures er zijn, hoe de sollicitaties werken. Je wordt goed voorbereid op wat komen gaat. Alleen de meeloopperiode had iets langer gekund.” 

De eerste drie weken na de start van haar opleiding waren even wennen voor Ellen. “In eerste instantie was het wat onrustig”, zegt ze. “Het kostte me heel veel tijd. Vooral om uit te vinden hoe ik alles moest inrichten: waar vind ik dit, hoe werkt dat, hoeveel systemen zijn er? Daardoor liep ik in het begin een beetje achter. Maar ik zette door. Ik wist zeker dat ik goede keuze had gemaakt en dat ik het kon.” 

“Het scheelt ook dat ik veel steun had (en heb). Onder andere van mijn collega’s. Ik werk in een geweldig team. Vanaf de eerste dag kreeg ik een warm welkom en werd ik op sleeptouw genomen. Ik kreeg veel tips: zo doen we dit, zo doen we dat. Het ging allemaal zo vanzelf. De samenwerking binnen het team is heel fijn. Op de afdeling hebben we veel voor elkaar over. In de commerciële wereld heb ik dat wel eens anders ervaren.” 

Ellen heeft daarnaast veel steun aan haar gezin. “Het gaat allemaal vrij relaxed. Je moet wel een beetje relaxed en flexibel zijn en niet denken dat je alles kan indelen zoals je wilt. Mijn jongens zijn trots op me. Ze zijn heel betrokken. Hoe ging je toets? Vragen ze dan. Ik ben wel flink achteruitgegaan in salaris, maar ik had het ervoor over. Van tevoren hebben we uitgerekend of het financieel haalbaar was. En het kon. We hebben minder inkomen, maar de kwaliteit van ons leven weegt zwaarder. Ik heb het gevoel alsof ik een nieuw leven begin. Over veertien jaar ga ik met pensioen. Het is mooi dat ik dit nog kan doen.”  

Heeft Ellen nog tips? “Probeer vooraf ergens een ingang te krijgen om mee te kijken. Loop eens binnen bij een verpleeghuis. Kijk goed rond en vraag jezelf af: wil ik dit werk doen? Je moet ook poep opruimen en mensen wassen. Of ga in gesprek met iemand uit het vak, bij voorkeur ook met een hbo-v’er. Ga naar de oriëntatiebijeenkomsten van FastSwitch. Verder: gewoon doen als je hart het je zegt! En maak van je studie een hele leuke tijd!”